Każdy z nas darzy kogoś zaufaniem nieważne czy to mama, tata, siostra, chłopak czy przyjaciółka. Ale są też takie dni kiedy mamy wątpliwości czy tym osobom warto zaufać, albo czy przypadkiem nie popełniamy błędów mówiąc o niektórych sprawach pewnym osobom. Dzisiaj chcę napisać post o zaufaniu dlatego że to podstawa, przyjaźni i miłości. Ja miałam trzy przyjaciółki, wszystkim trzem ufałam bezgranicznie, a teraz ani jednej niema przymnie. Pierwsza mnie pobiła bo przezywała moja siostrę a ja stanęłam w jej obronie, druga zerwała ze mną przyjaźń dlatego ze ciągle kłóciłam się z tą pierwszą a to były kuzynki, a trzecia robiła to co ta druga jej kazała i dla tego zerwała zemną przyjaźń. Nie warto każdemu ufać. Najgorsze to że wtedy wszystkie trzy wykorzystały moje słabe punkty, a prawdziwy przyjaciel mimo tego że się pokłóci to i tak nigdy nie wykorzysta twoich słabych stron.
Większość tych, którzy krytykują co robisz, sami nie potrafili by tego zrobić. Zaufanie jest jak kartka papieru, raz zgniecione nigdy nie będzie takie same. Zaufać kolejny raz?, a zapalisz kolejny raz spaloną zapałkę?. Zaufanie żeby zyskać trzeba lat......, żeby stracić wystarczy kilka sekund. Z zaufaniem jest jak z ściętym drzewem, zostaje tylko piań, który obumiera, albo bardzo powoli wypuszcza nowe pędy. Zaufanie jest jak lustro, pęknięte da się skleić, ale zawsze będzie widać rysy na powierzchni. Nie warto ufać każdemu bo zawsze jest ryzyko że ta osoba cię skrzywdzi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz